چاپ سه بعدی یا ساخت افزودنی ساخت یک شی سه بعدی از یک مدل CAD یا یک مدل سه بعدی دیجیتال است.این را می توان در فرآیندهای مختلفی انجام داد که در آن مواد تحت کنترل کامپیوتری رسوب می کنند، به هم متصل می شوند یا جامد می شوند، با موادی که به هم اضافه می شوند (مانند پلاستیک ها، مایعات یا دانه های پودری که ذوب می شوند)، معمولاً لایه به لایه. در دهه 1980، تکنیک های پرینت سه بعدی فقط برای تولید نمونه های اولیه کاربردی یا زیبایی شناختی مناسب تلقی می شد و اصطلاح مناسب تر برای آن در آن زمان نمونه سازی سریع بود.از سال 2019، دقت، تکرارپذیری و محدوده مواد چاپ سه بعدی به حدی افزایش یافته است که برخی از فرآیندهای چاپ سه بعدی به عنوان یک فناوری تولید صنعتی قابل اجرا در نظر گرفته می شوند، به طوری که اصطلاح تولید افزودنی را می توان مترادف با چاپ سه بعدی استفاده کرد. یکی از مزایای کلیدی پرینت سه بعدی توانایی تولید اشکال یا هندسه های بسیار پیچیده است که در غیر این صورت ساختن با دست غیرممکن است، از جمله قطعات توخالی یا قطعات با ساختارهای خرپایی داخلی برای کاهش وزن. مدل‌سازی رسوب ذوب شده (FDM)، که از یک رشته پیوسته از یک ماده ترموپلاستیک استفاده می‌کند، رایج‌ترین فرآیند چاپ سه بعدی است که از سال 2020 استفاده می‌شود.
