در این دوران یوگیها سعی در ارتباط بیشتر با مردم دارند و در نتیجه آموزههای خود را نیز قابل فهم تر ارائه کردهاند. از مهمترین متون در این دوران میتوان به هاتا یوگا پرادی پیکا (Hatha Yoga Pradipika)، گراند سامهیتا (Ghrand Samhita)، شیوا سامهیتا (Shiva Samhita) اشاره کرد. در این عصر تعالیم عملی تر و قابل فهم تری مثل «هاتا یوگا» گسترش یافت و به موازات آن گروهها و سنتهای گوناگون آموزش این روشها مانند سنت نات (Nath) نیز مورد توجه قرار گرفتند.